#Laat-ze-staan! Vijf redenen waarom we de paardenbloem moeten koesteren
29 apr 2021
De paardenbloem is een van de meest voorkomende wilde planten in onze streken. Er zijn meer dan 250 ondersoorten, maar ze zijn allemaal even belangrijk. Hier vijf redenen op een rijtje waarom je de paardenbloem moet koesteren:
- Nuttig
Met zijn lange penwortel neemt hij veel ijzer, koper en andere voedingsstoffen uit de grond op. Het blad zit boordevol vitaminen A, B, C en D. Het A-gehalte is zelfs hoger dan dat van wortels. Vandaar dat de paardenbloem zo gezond is.
Paardenbloem is een van de veelzijdigste geneeskrachtige kruiden. Andere volkeren maken daar al eeuwenlang gebruik van. In China wordt de plant al sinds 660 na Chr. gebruikt in de geneeskunde, in de ayurveda, de Indiase gezondheidsleer, is het ook een oude bekende en de indianen van Noord-Amerika gebruikten thee van paardenbloem voor verschillende kwalen.
- Geneeskrachtig
De Engelse en Franse bijnamen ‘Wet-a-bed’ en ‘Pissenlit’ verraden de urine-afdrijvende kwaliteiten van de paardenbloem. Door het hoge gehalte aan kaliumzouten hebben vooral nierpatiënten baat bij deze plant. Een voordeel van paardenbloem is namelijk dat hij geen kalium aan het lichaam onttrekt, iets dat andere urine-afdrijvende planten wel doen.
Verder helpt het eten van een paar blaadjes per dag bij constipatie, winderigheid, prostaatklachten, hoge bloeddruk en ondersteunt het de functies van de lever, gal en pancreas. Cosmetisch wordt de wortel van de paardenbloem gebruikt om de huid te reinigen. Het blad maakt het glazuur op je tanden sterker.
- Plantenvoeding
Gooi je gewiede planten niet weg. Schenk er liever een liter kokend water overheen en laat dat een half uur trekken. Je hebt dan een uitstekende plantenmest, die veel mineralen bevat. Gooi de bladeren in ieder geval op de composthoop of laat ze tussen de planten liggen, want dan breng je alle waardevolle mineralen weer terug in de grond. Let wel op dat daar geen bloemen bij zitten. De zaadvorming gaat gewoon door en de pluisjes vliegen vervolgens alle kanten op!
- Eetbaar
‘Molsla’ (de oorspronkelijke benaming, omdat de plant in een molshoop groeide) wordt in het voorjaar op verschillende markten in Europa verkocht. Met uitgebakken spekjes en vinaigrette heb je een heerlijke ‘pissenlitsalade’ die op menig Frans menu staat. Heel af en toe is deze delicatesse ook verkrijgbaar bij een Nederlandse groenteboer. Maar zelf molsla kweken is net zo makkelijk. Zet een dichte pot over een paardenbloem, let daarbij wel op dat de bladeren niet vochtig zijn, anders heb je kans op schimmels. De paardenbloem groeit door, maar door het gebrek aan licht forceer je hem en bleek je de blaadjes, zodat ze lang niet zo bitter smaken als groene ‘openluchtblaadjes’. Pluk de blaadjes en ‘voila’: molsla uit eigen tuin.
De groene of gebleekte blaadjes snij je af bij het hart van de rozet, voordat de bloemstengels komen. Met het verschijnen van de bloemen komt ook de productie van melksap op gang en dat gaat dan ten koste van de smaak, omdat die het blad bitter maakt. Dat melksap giftig zou zijn, is een fabeltje. Vind je de blaadjes nog steeds bitter, snipper ze dan fijn door de sla. Je proeft het dan minder, maar je krijgt wel al het gezonde binnen. Wie de bladeren niet rauw wil eten, kan ze wokken of stoven als andijvie. Dat is ook heel smakelijk.
- Bijenplant
Tot slot zijn paardenbloemen, zeker in het vroege voorjaar heel belangrijk voor vlinders, bijen en andere insecten als bron van nectar en stuifmeel. Paardenbloemen bloeien in maart en april, als er nog niet zo heel veel planten in bloei staan. In deze periode worden ook vlinders en bijen wakker, na een lange winter. En dan hebben ze honger. Het is moeilijk om voedsel te vinden, maar paardenbloemen bieden dan een uitkomst.
Dus doe niets voor de natuur: #Laat-ze-staan!
Bron: Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren (VELT)